Gisteren zag ik Orkater: snapte het niet, maar intrigerend was het wel. Bijna 3 jaar weduwe nu, nog verbaasd, kinderen (14,15) doen het goed, scherpe grappen, we zijn samen heel hecht.. Zij ontdekken hun leven, ik kan nu voorzichtig het mijne terug zoeken: Jazz die je voelt, toneel met een verhaal, slim cabaret, een dag meezeilen op de Noordzee. Dat ga ik doen. Soms kom je onderweg anderen tegen, soms spreek je af met iemand die dat ook leuk vindt. Dat vind ik fijn. Het leven weer in en soms één dag parallel met een ander.