Ik ben weduwe en woon met mijn hondje in Bergeijk. Ik mis de gezelligheid van iemand waarmee ik lief en leed weer kan delen, maar zonder de ander te belemmeren in vrijheid. Samen lachen voelt toch prettiger dan alleen. Ik rijd al langere tijd geen auto meer dus die heb ik verkocht. Ik ben vrij breed geïnteresseerd en geniet van alle moois dat de natuur ons biedt. Nadat ik tijdens een wandeling in de lieve bruine ogen van de koeien, die naar het hek kwamen, keek schoot de gedachte "en jullie eet ik op" door mijn hoofd, waarna ik pescotariër ben geworden. Ik ben geen echte vrouw-vrouw, zoals ik het zelf noem. Shoppen is niet echt mijn ding, behalve als het nodig is. Mijn grootste hobby is stamboomonderzoek en ik knutsel graag. Verder nog: puzzelen, lezen, een spel spelen en 's avonds een leuke serie, film of kennisquiz kijken. Als ik een probleem met iemand heb spreek ik hem/haar daar eerlijk over aan. Ik heb een bloedhekel aan mensen die roddelen. Om teleurstellingen achteraf te voorkomen: Ten eerste lijd ik al sinds mijn pubertijd aan een vorm van Thanatofobie. Ik heb er na hypnotherapie 25 jaar lang bijna geen last meer van gehad. De therapeut had me wel gewaarschuwd dat het terug kon komen als ik veel spanningen te verduren zou krijgen en dat is spijtig genoeg gebeurd. Ten tweede ben ik op seksueel gebied niet zo actief meer. Knuffelen vind ik prima, maar bij mijzelf niet verder dan boven de gordel. Ik heb dat lang als mankement aan mezelf gezien, maar ik weet inmiddels dat dit voor heel veel vrouwen vanaf de overgang het geval is. Ze durven er alleen niet eerlijk voor uit te komen.